Oooo wat kan ik enorm goed klagen!! Ook wel heerlijk op z’n tijd!!
Brengt het me verder? Absoluut niet. Lucht het soms op. Jazeker.
Voorheen klaagde vrij veel en over van alles. Dit luchtte vaak tijdelijk en oppervlakkig op en kwam het erna weer omhoog en begon ik weer te klagen. Dit zette zich zo voort. Vervolgens kon ik dan weer klagen dat er niets veranderde….🤔
Tegenwoordig klaag ik nog steeds soms (oude gewoonten hihi). Al ben ik me nu bewust van dat het me niet helpt op de lange termijn. Wanneer ik ergens over wil klagen weet ik dat ik iets te doen heb. Ofwel iets veranderen in actie, ofwel mijn mindset veranderen. Waar het iets betreft waar ik invloed op heb dan doe ik er iets aan. Kijk ik naar waar ik de mogelijkheid heb een verandering in te zetten. Wanneer ik geen invloed heb, heeft het geen enkele zin om er veel aandacht aan te besteden. Dat kost onnodige energie. Ik klaagde ook niet alleen tegen mensen. Ook kon ik een enorme klaagzang houden in mijn hoofd.
Vond ik het leuk dit aan mezelf toe te geven? Nee…. Want ik had oordeel op klagen. En als ik ermee stopte, moest ik dus ook inzien dat ik op veel punten niet de verantwoordelijkheid durfde te nemen…. Want dat klagen maakte ook dat ik zelf lekker niets hoefde te doen… dit was makkelijk. Dacht ik…. Nu ik het toegeef lucht het enorm op. Het voelt veel vrijer, omdat ik het gevoel had dat dingen mij overkwamen. Terwijl ik nu steeds meer invloed lijk te hebben. De situaties zijn ongewijzigd. En mijn gevoel is desondanks veel beter. Daarmee sta ik weer aan de kant van de oorzaak en niet het gevolg.....
Is het altijd makkelijk nee. Oefening baart kunst…
Herken je dit?😇