Je rollen als moeder, partner, kind, werknemer, huishoudster, zus, enz nemen eigenlijk alle tijd al in beslag. Dus zo gek is het niet dat de ruimte om gewoon jezelf te zijn als vrouw langzaamaan opgesnoept is. Terwijl je, wanneer je die laatste goed kan voelen, dit juist zo heerlijk kunt gebruiken in al die rollen. Alleen gaat dat niet vanzelf. Eerst mag er ruimte komen daarvoor. Sta jij jezelf dat toe? Wil je hier samen met mij in exploreren?
Is het makkelijk? Nee. En soms toch ineens heel erg makkelijk. Is het het waard? Absoluut. Als je daar bent begrijp je niet meer waarom je dit niet altijd al deed. Alleen de stap ernaar toe is zooooo spannend. Eenmaal ingeslagen wil je niet meer terug. Ga je mee op avontuur?